İnançlar ve arzular gibi önermesel tutumların, kelimenin tam anlamıyla, olmadıklarını; bunların sadece spesifik fizyolojik durumların hatalı ve yerinden edilmesi gereken ifadeleri olduğunu savunan eliminatif materyalizm zihin felsefesindeki itibarını biraz da olsa kaybetmiş gibi görünüyor. Bunun sebeplerinden en önemlisi bu oldukça radikal tutumun kendi kendini çürüttüğünün düşünülmesidir. Zira, John Heil’in de ortaya koyduğu üzere, argümanlaın doğruluğundan emin olmak tutarlı öncüllerin doğruluğuna inanmak demektir. Bu bağlamda inançları resimden çıkaran eliminatif materyalizmin kendisi de bazı inançları gerektirdiği için, deyim yerindeyse, geri tepmiştir. Fakat…
Kategori: <span>Zihin Teorileri</span>
Zihin felsefesindeki temel fizikalist görüşlerden biri olan işlevselciliğin belkemiği olan çoklu gerçekleştirilebilik: nesnelerin fiziksel değil işlevsel tanımları oldugunu ifade eder. Örneğin son derece farklı fiziksel yapılara sahip olan sürüngenlerin, primatların ve yumuşakçıların kalpleri olduğunu söylerken, belirli bir kaç işlevi (oksijenli kanı vucüdün farklı bölgelerine ulaştırmak, hormon ve besin dolaşımını sağlamak vs.) karşılayan biyolojik bir organa sahip olduklarını ifade ederiz. Bu bağlamda bir kalp, çoklu gerçekleşebilen; yani farklı fiziksel durumlarda var olabilen işlevsel bir tanımı karşılayan şeydir. Fakat Lawerance A. Shapiro…
Descartes’ın Meditasyonlar [1] kitabında tartıştığı ontolojisine göre evrende üç adet töz vardır: madde, zihin ve tanrı. Bu ayrımın başlıca sebebi tanrının indirgenememesi ve bu tözlerin farklı niteliksel doğaları olmasıdır. Düşünelim, bir hacime, kütleye; uzunluğa, yüksekliğe ve derinliğe sahip maddi nesneler, fenomenal düzeydeki durumlarla (inançlar, arzular, duygular vb.) bu nitelikleri paylaşırlar mı? Fizikalist düşüncenin geliştiği çağımızda bu soruya yönelik uzun tartışmalar yürütülebilse de Descartes’in yaşadığı 17.yy’da zihin durumlarının uzayda bir yer kapladığını idda etmek en iyi ihtimalle kişiyi bir alay konusu…
İndirgeme kavramının farklı alanların azizliğine uğradığını söylemek mümkün. Örneğin modern ve çağdaş sanatta, Kandel’in [1] belirttiği gibi, indirgemecilik nesnelerin altında yatan temel fiziksel formlarla ilgilenir. Mondrian’ın bir ağacı soyutlayarak temel niteliklerine indirgediği, 1908’de The red tree ile başlayıp 1921’de Composition with Large Red Plane, Yellow, Black, Grey and Blue ile bitirdiği bitirdiği çalışmaları buna örnek gösterilebilir. Bilimde ise indirgemecilik iki şekilde karşımıza çıkar [2] [3] ve bu makalenin bağlamında her biri kendi başına incelenmelidir. Birincisi, bir kuramın yeniden kavramsallaştırılmasını içerir.…